«Έτοιμάζου, Βηθλεέμ, ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ· εὐτρεπίζου, Ἐφραθᾶ, ὅτι τό ξύλον τῆς ζωῆς ἐν τῷ Σπηλαίῳ ἐξήνθησεν ἐκ τῆς Παρθένου. Παράδεισος καί γάρ ἡ ἐκείνης γαστήρ ἐδείχθη νοητός, ἐν ᾧ τὸ θεῖον φυτόν, ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχί δέ ὡς ὁ ᾿Αδάμ τεθνηξόμεθα. Χριστός γεννᾶται, τήν πρίν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα». (Προεόρτιο Απολυτίκιο ).
Ετοιμάσου Βηθλεέμ. ᾿Ανοίχθηκε σέ ὅλους ἡ Ἐδέμ. Στολίσου Ἐφραθᾶ, γιατί ὁ Χριστός, πού εἶναι τό δέντρο τῆς ζωῆς, γεννήθηκε στό Σπήλαιο ἀπό τήν Παρθένο Μαρία. Διότι ή κοιλιά της ἀναδείχθηκε πνευματικός Παράδεισος, ὅπου βρίσκεται αὐτό τό θεῖο φυτό. ᾿Αφοῦ ἀπό αὐτό φᾶμε, θα ζήσουμε καί δέν θά πεθάνουμε ὅπως ὁ ᾿Αδάμ. Γεννιέται ὁ Χριστός γιά νά σηκώσει τόν ἄνθρωπο, πού εἶναι ἡ πεσμένη ἀπό πρίν εἰκόνα Του .
—————————
Το Προεόρτιο Απολυτίκιο αποτελεί έναν πανηγυρικό ύμνο που προετοιμάζει τους πιστούς για τη μεγάλη εορτή των Χριστουγέννων. Με γλώσσα πλούσια σε συμβολισμούς, μετατρέπει τις τοποθεσίες της Βηθλεέμ και της Εφραθά σε κέντρα της σωτηρίας, ενώ η αναφορά στον Παράδεισο και στον Αδάμ υπογραμμίζει τη θεολογική σημασία της Γέννησης ως αποκατάστασης της πεσμένης ανθρώπινης φύσης.
«Ἐτοιμάζου, Βηθλεέμ»! Η Βηθλεέμ, η πόλη όπου θα γεννηθεί ο Χριστός, καλείται να ετοιμαστεί για να υποδεχθεί το Μέγα Γεγονός.
«ἤνοικται πᾶσιν ἡ Ἐδέμ»! Ταυτόχρονα, με τη γέννηση, ανοίγεται σε όλους η Εδέμ, ο κλειστός Παράδεισος που είχε χάσει ο άνθρωπος λόγω της παρακοής. Αυτό υποδηλώνει ότι η ενανθρώπιση του Χριστού αίρει το εμπόδιο που χώριζε τον άνθρωπο από τον Θεό.
«Εὐτρεπίζου, Ἐφραθᾶ»! Η Εφραθά, η αρχαία ονομασία της περιοχής γύρω από τη Βηθλεέμ, καλείται να στολιστεί, καθώς εκεί θα ανθίσει το «Ξύλο της Ζωής».
Ο Χριστός παρομοιάζεται με το «ξύλον τῆς ζωῆς»! που βλάστησε μέσα στο Σπήλαιο από την Παρθένο. Αυτή η εικόνα αντιπαραβάλλεται άμεσα με το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού στον κήπο της Εδέμ, το οποίο έφερε τον θάνατο.
Η κοιλία της Παρθένου «ἐδείχθη νοητός Παράδεισος»! Ο Θεός, το «Θείο Φυτό», βρίσκεται τώρα όχι σε έναν κήπο, αλλά μέσα στην ανθρώπινη φύση της Παναγίας.
«ἐξ οὗ φαγόντες ζήσομεν, οὐχί δέ ὡς ὁ ᾿Αδάμ τεθνηξόμεθα.»!
Ο Χριστός είναι η νέα τροφή που προσφέρει αθανασία και ζωή, σε αντίθεση με την τροφή που έφαγε ο Αδάμ, η οποία έφερε τον θάνατο.
«Χριστὸς γεννᾶται, τήν πρίν πεσοῦσαν, ἀναστήσων εἰκόνα.»!
Ο Χριστός γεννιέται για να αναστήσει και να αποκαταστήσει την ανθρώπινη εικόνα , η οποία είχε «πέσει» εξαιτίας της αμαρτίας. Η Γέννηση είναι, επομένως, η αρχή της σωτηρίας και της θέωσης του ανθρώπου!


