Αγαπητοί μου αδελφοί, προοδεύουμε προς την τεσσαρακονθήμερη νηστεία ως χριστιανοί, και γινόμαστε μιμηταί του Ιησού Χριστού και Θεού ημών, καθ’ότι Εκείνος πρώτος νήστευσε ως άνθρωπος τεσσαράκοντα ημέρες. Ο Θεός έβρεξε ημέρες και νύκτες τεσσαράκοντα τον καιρό του κατακλυσμού, ούτως και εμείς νηστεύουμε τόσες ημέρες, για να κατακλύσουμε τις αμαρτίες μας. Τεσσαράκοντα ημερες νήστευσε και ο Μωϋσής για να λάβει τον θεόγραφο Νόμο, διό και εμείς νηστεύουμε τόσες ημέρες για να δεχθούμε στη ψυχή μας τον Αναστάντα και Νομοδότη Χριστόν. Τεσσαράκοντα ημέρες νήστευσε ο Προφήτης Ηλίας, φεύγων από την γυναίκα του βασιλέως Αχαάβ, την Ιεζάβελ, και εμείς τόσες ημέρες νηστεύουμε από την κακή διώκτρια της ψυχής μας, την αμαρτία.
Ως χριστιανοί, οφείλουμε να τηρήσουμε την νηστεία, για να τιμήσουμε Αυτόν που τίμησε εμάς. Η πίστη και η αγάπη μας προς τον Θεό, η υπακοή μας και η αναγνώριση της εξουσίας Του, η προτίμηση της ζωής μας προς τα ΑΝΩ και όχι στον θάνατο και όσα επί της γής τον ακολουθούν,η επιθυμία μας να επιστρέψουμε εκεί από όπου μας εξώρισε η αμαρτία της αδηφαγίας, πιστοποιείται με την ειλικρινή θέληση μας να νηστεύσουμε.
Κατά τον Μέγα Βασίλειο: «Η νηστεία όπλον εστί προς την κατά δαιμόνων στρατιάν. Ει βούλει ισχυρόν ποιήσαι τον νούν, δάμασον την σάρκα διά νηστείας. Άγγελοι είναι οι καθ’εκάστην εκκλησίαν απογραφόμενοι τους νηστεύοντας. Τον νηστεύοντα είσω των ιερών περιβόλων παραδέχεται ο Κύριος. Η νηστεία φυλάσσει τα νήπια, σωφρονίζει τον νέον, σεμνοποιεί τον πρεσβύτην. Και απαξαπλώς εύροις αν την νηστείαν πάντας τους αγίους εις την κατά Θεόν πολιτείαν χειραγωγήσασαν. Δια της νηστείας απολόγησται τω Θεώ. Επειδή ούκ ενηστεύσαμεν, ε ξ ε π έ σ α μ ε ν του Παραδείσου, νηστεύσωμεν τοίνυν, ίνα προς αυτόν επανέλθωμεν…».
Αγαπητοί μου αδελφοί, όλη η ζωή της Εκκλησίας είναι ζυμωμένη με το καθήκον της νηστείας και όσοι είναι πιστοί και τους το επιτρέπει το ασθενές σώμα τους, ανθρωπίνως τηρούν το καθήκον αυτό απαραιτήτως. Νηστεία δε πλήρης, δεν είναι μόνο η του στόματος και της κοιλίας περικοπή, προσπάθεια του χριστιανού, αλλά και όλων των αισθήσεων. Αυτές είναι οι θυρίδες θα λέγαμε, όπου αν μείνουν αφύλακτες και ασύδοτες, όδηγούν στον ψυχικό και σωματικό θάνατο. Ξεκάθαρο τυγχάνει ότι από όσα είναι περιττά και άχρηστα και επιβλαβή για την σωτηρίαν μας πρέπει να μένουμε μακριά. Οι οφθαλμοί μας πρέπει να νηστεύουν από τις εμπαθείς θεωρίες και αμαρτωλές παρατηρήσεις, η γλώσσα μας από την κακολογία και αισχρολογία, η ακοή από τα ακούσματα της κατακρίσεως και της αισχρότητος, η όσφρηση και ακοή μας από κάθε φαυλότητα και εκτεθηλυμένα δαιμονικά παράγωγα. Οφείλουμε να νηστεύσουμε κάθε επιθυμία της ψυχής από λογισμούς που δεν είναι κατά το θέλημα Του Θεού μας.
Σήμερα, ολοκληρώνοντας την Κυριακάτικη λατρευτική μας σύναξη, ας αναχωρήσουμε από τον ναό, με την επιθυμία να επανέλθουμε στον Παράδεισο μας, από τον οποίον εξεπέσαμε «επειδή ούκ ενηστεύσαμεν»! ετοιμασμένοι να νηστεύσουμε, και με την ευλογία αυτής της μεγάλης προσπάθειας να φθάσουμε στη Μεγάλη ημέρα, να εορτάσουμε την Ανάσταση του Χριστού μας, με την καθαρή ομολογία της Πίστεως μας, ότι προσδοκούμε αιώνια Ανάσταση και ζωή εν τη Βασιλεία Του, αμήν.
(Κυριακή της Τυρινής 2025, εν τω ιερώ ναώ Αγίων Αναργυρών, προ της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής).
Orthodox Wind 