Ο Φαρισαίος ήταν ο αντιπροσωπευτικός τύπος των υποκριτών εκείνων, οι οποίοι είναι έτοιμοι με πολλή τέχνη να παρουσιάσουν ακόμη και ευσέβεια προσποιημένη, όταν βλέπουν ότι δια του τρόπου αυτού θα επιδειχθούν ή θα επιτύχουν κάποιον άλλον ύπουλο σκοπό.
Μαζί με τον Φαρισαίο της παραβολής συμπορεύονται και όσοι χριστιανοί, επιδιώκουν με διαφορετικό τρόπο τον έπαινο των ανθρώπων, του κόσμου, της Νέας υλιστικής Εποχής του Αντιχρίστου και την περιφρόνηση του Νόμου του Θεού.
Ο Φαρισαίος προσευχόταν υποκριτικά και επεδείκνυε με εξωτερικούς τύπους την θρησκευτική του ευσέβεια για να τον θαυμάζει ο λαός. Σήμερα, αντίθετα με τότε, ο ρόλος του Φαρισαϊσμού αλλάζει μορφή και μεταλλάσσεται δαιμονικά και ύπουλα, καθώς η ευσέβεια δεν αποτελεί στοιχείο επίδειξης, αφού η ασέβεια κυριαρχεί σε κοινωνίες αντίθεες, παλεύεται και διώκεται η πίστη στον Μόνο Αληθινό Θεό, με αποτέλεσμα ο αληθινός ευσεβής χριστιανός να χλευάζεται και να γίνεται περίγελος, από το πνεύμα του προοδευτισμού της σύγχρονης αντί-χριστιανικής κοινωνίας.
Πολλοί λοιπόν αποφεύγουν να εκτελέσουν τα βασικά τους καθήκοντα ως χριστιανοί, δεν κάμνουν ούτε τον Σταυρό τους, ούτε του Τελώνη την ευσέβεια επιδεικνύουν, ηθελημένα δε αποφεύγουν ακόμα και τον εκκλησιασμό, να ομολογήσουν την πίστη τους στον Ιησού Χριστό, και τούτο για να φανούν στον κόσμο, άνθρωποι «ανώτερης ποιότητας» . Καταντούν επομένως ίδιοι με τον Φαρισαίο δι’ άλλης πονηράς οδού, αφού και πάλι το ζητούμενο είναι η επίδειξη, της άρνησης του Θεού, δείτε μας, δεν είμαστε ίδιοι με αυτούς τους «οπισθοδρομικούς» χριστιανούς!
Αλλά αδελφοί μου, ο Χριστός μας διαβεβαιώνει πως θα αρνηθεί να θεωρήσει κάποιον Χριστιανό, που ο ίδιος αρνείται με οποιοδήποτε τρόπο τον Θεό και τους Νόμους του: «ὅστις δ’ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. Ι΄,33).
Με αυτή την διάθεση λοιπόν ο Φαρισαίος ανέβηκε στο ναό να προσευχηθεί, με την ίδια διάθεση οι σημερινοί Χριστιανοί απαρνούνται την αληθή πίστη στον Θεό και τον Νόμο Του.
Ας αποκτήσουμε την αγιότητα του Τελώνη «ὁ τελώνης μακρόθεν ἑστὼς οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ’ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἰλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ». Ούτως ώστε μέσω την ειλικρινής μετάνοιας και ταπείνωσης να αξιωθούμε την καθαρή ομολογία της Πίστεως και την απαρασάλευτη τήρηση των εντολών Του, Αμήν.
Orthodox Wind 