
Η παράβαση των πρωτοπλάστων έγινε μέσω ενός ξύλου, το επονομαζόμενο δέντρο της γνώσεως, όπου με την παρακοή τους, έγινε αιτία να επέλθει ο θάνατος. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, «δια την ημετέραν Σωτηρίαν, τα φρικτά πάθη και τον ζωοποιόν σταυρόν και την εκούσιον ταφήν σαρκί καταδεξάμενος», με αυτό το ξύλο του Σταυρού, κατήργησε τον θάνατο και έφερε τη ζωή!
Το άπλωμα των χεριών του Αδάμ και της Εύας στο απαγορευμένο ξύλο, επανορθώνεται με το άπλωμα των χεριών του Σταυρωθέντος Χριστού στον Σταυρό. Την απαγορευμένη ηδονή της αμαρτίας του απαγορευμένου ξύλου, θεραπεύει η οδύνη επί του ξύλου του Σταυρού. Το απαγορευμένο ξύλο εξόρισε τους Πρωτοπλάστους και έκλεισε την θύρα του Παραδείσου, το ευλογημένο ξύλο του Σταυρού άνοιξε την θύρα του Παραδείσου και εισήγαγε τον άνθρωπο μέσα.
Γιατί ήρθε στον κόσμο ο Σωτήρας Χριστός; «ίνα λύση τα έργα του διαβόλου»! Ποια είναι τα έργα του διαβόλου; Πρώτον, η υπερηφάνεια του, όπου σκέφτηκε να γίνει «όμοιος των Υψίστω» με αποτέλεσμα να καταδυθεί στον Άδη και από φωτεινός άγγελος να γίνει δαίμονας. Δεύτερον, ο φθόνος του έναντι του ανθρωπίνου γένους, λόγω της δικής του πτώσης φθονεί και επιθυμεί να μην σωθεί κανείς, αλλά να χαθούν άπαντες στην αιώνια κόλαση, για να μην καταλάβουν την θέση του από την οποία εξέπεσε εκείνος με το τάγμα του.
Ο Σταυρός είναι ο παντοτινός σύντροφος του Χριστιανού, η νίκη κατά του διαβόλου και των οργάνων του, η εγγύηση της σωτηρίας μας. Παντού και πάντα ο Σταυρός στη ζωή του χριστιανού. Τον Σταυρό ας τον έχουμε ως χριστιανοί, όχι μόνο πάνω μας και γύρω μας, αλλά πρωτίστως μέσα στη καρδιά μας, για να θυμόμαστε την Σταυρική θυσία του Χριστού μας και πως πρέπει να ζούμε τιμώντας το σωτηριολογικό μήνυμα αυτής.


