Τι είναι ο Σταυρός ; Νέκρωση των παθών, παύση της αμαρτίας, σταύρωση και απραξία των μελών ως προς το κακό· κατάργηση της εμπάθειας, απάρνηση του εαυτού και κακών θελημάτων, αντιφάρμακο κατά της φθοροποιού ηδονής, θεραπεία της αρρωστημένης ψυχής, κατάλυση των έργων του σατανά· μεταλλαγή και διόρθωση του πλαστογραφηθέντος κόσμου, ο κόπτης των περιττών και βλαβερών, η κατατρόπωση του διαβόλου, η επανόρθωση του πεπτωκότος ανθρώπινου γένους· τα κλειδιά του Παραδείσου, η εργασία εγκράτειας και αρετής, καθήκον ισόβιο, ο σύντροφος του Χριστιανού από την ημέρα που γεννιέται μέχρι τον τάφο και πέραν αυτού· ο Σταυρός είναι ο καταλύτης του θανάτου, το ξύλον της ζωής!
Κατά την παράδοση δε της εκκλησίας μας, η προέλευση του ξύλου του Τιμίου Σταυρού, που σταύρωσαν οι θεοκτόνοι εβραίοι τον Κύριον μας, προέρχεται από την σκηνή της φιλοξενίας του Αβραάμ και τους τρεις Αγγέλους. Φεύγοντας οι άγιοι Άγγελοι, είτε λησμόνησαν να λάβουν τις ράβδους τους, είτε τις δώρισαν, (σήμερα θα λέγαμε τις μαγκούρες τους) παρά τη δρύν του Μαβρή. Αργότερα, αυτές τις ράβδους η Σάρρα προσπάθησε επανειλημμένες φορές να τις μεταχειρισθεί ως καύσιμη ύλη για τη φωτιά, όμως δεν καιγόντουσαν. Τότε εκείνη τις πέταξε ως «καταραμένα» ξύλα, αφού δεν μπορούσε να τα κάψει.
Αμαρτήσας ο Λώτ, πήγε στο θείο του Αβραάμ και εξομολογήθηκε το μεγάλο κακό της αμαρτίας του. Τότε εκείνος τον συμβούλευσε να λάβει τα ξύλα που πέταξε η Σάρρα και να τα φυτεύσει σε ένα μέρος που του υπέδειξε, συμβουλεύοντας τον να φέρνει νερό από τον Ιορδάνη ποταμό να τα ποτίζει και εάν αυτά βλαστήσουν, τότε θα σήμαινε ότι ο Θεός, δέχθηκε την μετάνοια του. Τούτο ποιήσας ο Λώτ, εξαπατήθηκε πολλές φορές από τον διάβολο, ο οποίος εμφανιζόταν μπροστά του μεταμφιεσμένος σε γυναίκα ταλαίπωρη, και λυπούμενος αυτήν της έδινε το νερό να το πιει, με αποτέλεσμα να μην προλαβαίνει να ποτίσει τα ξύλα. Ο Θεός λυπήθηκε τον Λωτ και τον βοήθησε να αποφύγει την παγίδα του διαβόλου και ποτίσας μια φορά μόνο το τρισύνθετο ξύλο (πεύκη, κέδρος, και κυπαρίσσι), αυτό βλάστησε. Το σημείο αυτό δεικνύεται ιστορικά εντός του Ναού της Μονής του Τιμίου Σταυρού στα προάστια της Ιερουσαλήμ.
Όταν ο Σολομώντας, σχεδόν μετά από χίλια έτη, ανήγειρε τον Ναό και άπαντες προσέφεραν για την οικοδομή και ανέγερση του, κόπηκε και το τρισύνθετο αυτό δέντρο και προσφέρθηκε για τον σκοπό αυτόν. Όμως ποτέ δεν μπόρεσαν να το αξιοποιήσουν, αφού πάντοτε οι αναλογίες των μέτρων, ήταν διαφορετικές και δεν ταίριαζε. Τελικά το πέταξαν εκ νέου θεωρώντας το «κατηραμένο ξύλο». Και όταν οι Ιουδαίοι αναζητούσαν ξύλο για να φτιάξουν τον Σταυρό του Κυρίου, βρήκαν αυτό πρόχειρο και κατάλληλο· και το «καταραμένο» ξύλο, έγινε ο ευλογημένος Τίμιος Σταυρός και η «κατάρα» μεταλλάχθηκε σε ευλογία και Σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.
(Συνεχίζετε…)
Orthodox Wind 